De eerste bussen, treinen en vracht-auto’s rijden al een tijdje rond op waterstof, maar vrachtfietsen niet. René Wit, die zich als ontwikkelaar en adviseur op waterstof heeft gestort, springt in het ‘gat’ en is op zoek naar een fabrikant die de fiets in productie wil nemen.
Volgens hem is de elektrische vrachtfiets bij uitstek geschikt voor waterstof. ,,Het is vreselijk gemakkelijk. Je hoeft geen reserve-accu’s mee te nemen en kunt wel vijf dagen blijven fietsen zonder tussenstop. Zo’n tankje is veel fijner en je bent een stuk ecologischer bezig dan met vieze batterijen.’’
De brandstofcel neemt maar een klein deel van de bagageruimte in beslag. Bovendien trekt de fiets met gemak een aanhangwagen. Door de warmte van de brandstofcel kun je van de ‘kofferbak’ ook een perfecte pizzabox maken of die warmte gebruiken om juist te koelen. ,,We proberen met een importeur in Groningen een fietskoelwagen te bouwen.’’
Wit studeerde in 1975 aan de Hanzehogeschool af als techneut, trok de wereld in voor een carrière in de olie-industrie en werd na zijn ‘vroegpensioen’ zelfstandig adviseur. Als importeur van waterstofapparatuur van het Italiaanse H2Planet (,,Tijdens de Olympische Spelen in 2006 in Turijn was er al een olympisch waterstofdorp, maar toen keek niemand daarnaar’’) vestigde hij zich in het energietransitiecentrum Entrance op de Zernike Campus in Groningen.
Daar stort hij zich als een van de velen op waterstof als nieuwe brandstof, ook voor woningen. Wit voorziet de modelwoning van een tiny house van energie en laat met installatiebedrijf Aalbers zien wat er op energiegebied met waterstof mogelijk is in gewone huizen. Een zelfvoorzienende woning vergt nu nog wel zo’n 125.000 à 150.000 euro, maar een enkeling heeft dat er al voor over.
Voor 7000 euro is een vrachtfiets om te bouwen, zegt Wit. Hij slaat de waterstof voorlopig onder lage druk op in vaste vorm: geabsorbeerd in een plak metaal. ,,Dat is een stuk veiliger dan onder hoge druk in een tankje. Belangrijk zolang er nog zo weinig ervaring mee is.’’
Lichte voertuigen rijden voornamelijk duurzaam op accustroom. Van waterstof hoor je, in tegenstelling tot gebruik in zware voertuigen, weinig. Al is er een gewone waterstoffiets in Frankrijk. Dat Wit het ook met transportfietsen ziet zitten, komt door de ervaring met vorkheftrucks. ,,In Amerika rijden er in bedrijfsgebouwen ruim 30.000 vorkheftrucks op waterstof, dat ter plekke wordt gemaakt van stroom uit zonnepanelen op de daken. Het is een succes. Als de tank leeg is, vullen ze hem even bij en rijden ze weer verder. Ik zie dat ook voor me met vrachtfietsen.’’
Bron: Dagblad van het Noorden
